6. Głosiciel

"Dla Ewangelii zostałem ustanowiony głosicielem" [2 Tm 1,11]. "Staraj się być przed Bogiem pracownikiem wypróbowanym, który nie przynosi wstydu i wiernie przekazuje słowo prawdy" [2 Tm 2,15].

a/ Głosi słowo; "głoś, nalegaj w porę i nie w porę, upominaj, karć i zachęcaj, nauczając prawdy z wielką cierpliwością" [2 Tm 4,2].

./ Przepowiadanie; oficjalny obowiązek,

../ środek niezbędny i najskuteczniejszy,

.../ najbardziej dziś pilny: "Przyjdzie bowiem czas, że odrzucą zdrową naukę. Wybiorą sobie nauczycieli, aby słuchać tego, co miłe dla ucha. Odwrócą się od słuchania prawdy, a skłonią się ku baśniom" (2 Tm 4,3-40. Tak więc "to jest mój obowiązek: biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!..." [1 Kor 9,16]. Chrześcijanie, powołania, obserwancja religijna... są to owoce przepowiadania, mniej więcej.

b/ Sumienny dawca Bożej prawdy.

./ przepowiadać dobrze ilościowo,

przepowiadać dobrze jakościowo.

../ Przygotowanie przez studia, podejmujące tematykę Pisma Świętego, teologii, moralności, liturgii. Kazanie niech będzie święte; nie literatura, polityka itd.

.../ Przepowiadanie nasze: poprzedzone przygotowaniem bezpośrednim.

..../ Niech znajdzie się w nim dogmat, moralność, liturgia; ale nie każde kazanie musi obejmować wszystko.

...../ Niech będzie nowoczesne: niech wnika w idee słuchaczy w taki sposób, aby wychodzili po nim, mając nasze idee.

Niech odpowiada na potrzeby słuchaczy i będzie dostosowane do ich poziomu.

Niech będzie nadprzyrodzone w swoich motywach, sposobie, celu.

Niech kazanie stanowi jedność: jedność strukturalną (za przykładem św. Tomasza) i organiczną, rozwijając to, co stanowi punkt wyjścia (syn marnotrawny), oraz psychologiczną (Paolo Segnerii, Popielec).

Niech będzie przystępne w języku, wykładzie, umiarkowaniu.

c/ Święty Paweł: bogaty w naturalne zdolności retoryczne; napełniony darami; zawsze taki sam i zawsze nowy; i zawsze ożywiany przez miłość Chrystusa: "Gdyby mówił językami ludzi i aniołów..." [1 Kor 13,1]; "Cóż nas odłączy od miłości Chrystusa" [Rz 8,35].

Bez szukania względów ludzkich: "czy ja zabiegam o względy ludzi?... Gdybym chciał się przypodobać ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa!" (Ga 1,10).

Bez rozdawania kwiatków i łudzenia duchów; lecz szukając prawdziwego dobra.

Bez irytowania się i bez zniechęcania: ponieważ wiele słowa Bożego pada na ziemię i nie przynosi owocu... lecz jest także Tan, który daje owoce.

Jest to posługa męcząca: "Idą z płaczem... lecz wracają z radością, niosąc swoje snopy" [Ps 126,6].

"Znoszę to wszystko ze względu na wybranych, aby i oni osiągnęli zbawienie w Jezusie Chrystusie oraz wieczną chwałę" (2 Tm 2,10).

Zawsze chcę ulepszać moje kazania w ich jakości i ilości. Nie byłem robotnikiem niewzruszonym... 

Przygotowywać przynajmniej streszczenie po tym, jak przez dłuższy czas przygotowywało się tekst w całości.

Do J[ezusa] Mistrza

Nauczałeś niebiańskiej doktryny, z ufnością, z prostotą, wszystkich.

Posłałeś mnie, abym przepowiadał: jestem kapłanem.

Dałeś mi za opiekuna wielkiego kaznodzieję: św. Pawła.

Mojemu nauczaniu powierzyłeś dusze piękne: wybraną młodzież.

Wyposażyłeś mnie w różne, potężne środki: słowo, druk, kino, radio.

Czy dobrze pełniłem Twoje posłannictwo? Nie mogę powiedzieć, że tak, na zewnątrz. Wewnętrznie: nie zawsze wystarczająco się modliłem; nie zawsze była w tym wystarczająca miłość; może czasami brakuje mi stałości?

Liber scriptus proferetur,

in quo totum continetur,

unde mundus judicetur.

Kiedy słuchacze będą stali przede mną w dniu ostateczny, będą mogli powiedzieć, ze nie zawsze poprzedzałem przykładem; że nie było wystarczającej pokory; że brakowało modlitwy, aby rzucone ziarno mogło zakiełkować: "Quid sum miser tunc dicturus?".

Różaniec, Miserere.

w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 186-188.