5. Ustanowiony dla ludzi

"Każdy najwyższy kapłan, brany spośród ludzi, dla ludzi jest też ustanawiany w sprawach Bożych, aby składał dary i ofiary za grzechy" (Hbr 5,1).

a/ Pierwsze miejsce pośród urzędów zajmuje "składanie darów i ofiar za grzechy"; nie przepowiadanie czy organizowanie dzieł. Urząd "w sprawach Bożych"; nie naukowiec, artysta, polityk, ale na pierwszym miejscu: "Ten, kto służy w wojsku, aby podobać się dowódcy, nie zajmuje się sprawami życia cywilnego" (2 Tm 2,4).
Czcić, dziękować, wynagradzać Bogu przez Jezusa Hostię to jest powód i cel Mszy św.
Msza św. musi w życiu kapłana być na pierwszym miejscu; niech będzie w centrum dnia; spełnianie tej władzy, przez którą działa w niebie, w czyśćcu, w całym Kościele, w świecie. Ona jest wieczystym "Chwała na wysokości Bogu" i nieustannym "pokój ludziom dobrej woli"; niesie największą ulgę i najpewniejsze zbawienie ludzkości.
Inny urząd: kierowanie. O Jezusie zostało powiedziane: "Kiedy wyszedł na brzeg, ujrzał wielki tłum. Ulitował się nad nimi, ponieważ byli jak owce, które nie mają pasterza. I długo ich nauczał" (Mk 6,34).

b/ "Dla ludzi", nie dla zdrowia fizycznego ani dla ludzkiej wiedzy itd., lecz dla ich relacji, potrzeb, obowiązków w odniesieniu do Boga, w odniesieniu do wieczności: "w sprawach Bożych". To nie lud jest dla księdza; lecz ksiądz dla ludu. Straszny jest wyrok [św. Pawła]: "Wszyscy szukają własnych korzyści, a nie pilnują spraw Jezusa Chrystusa" [Flp 2,21]. A on daje świadectwo o sobie: "Ja staram się podobać wszystkim we wszystkim, bo nie szukam pożytku dla siebie, ale dla wielu, aby byli zbawieni" [1 Kor 10,33].
Przeciwności: są wskazania ascetyczne, personalistyczne prowadzącego do tego, że żyje się dla siebie; ubezwłasnowolniający pesymizm, może za sprawą porażek; praca jednostronna.
Należy: być dla wszystkich; żyć w kontakcie z innymi; mieć na uwadze masy; mieć serce współczujące, dla grzeszników, dla ludzi współczesnych.

c/ Rozumieć ludzi i współodczuwać z ludźmi: "Nie takiego bowiem mamy najwyższego kapłana, który nie mógłby współczuć nam w słabościach. Przeciwnie, podobnie jak my doświadczył On wszystkiego - oprócz grzechu" (Hbr 4,15).
Mieć uczucia podobne do uczuć Jezusa: "przyszedłem po to, aby dać zbawienie".
Być pokornymi: "Potrafi on współczuć tym, którzy błądzą nieświadomie, gdyż i sam podlega słabości. Z tego też powodu musi składać ofiary za grzechy zarówno w imieniu ludu, jak i własnym" [Hbr 5, 2-3].
Pocieszać strapionych; podtrzymywać i bronić kuszonych i niewinnych; pozyskiwać grzeszników. Nigdy nie pochwalać na sposób faryzejski; lecz uzdrawiać jak Jezus: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem" [J 11, 25].
Jezus "musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby stać się miłosiernym, a zarazem wiarygodnym wobec Boga najwyższym kapłanem, który zgładzi grzechy ludu. Skoro bowiem sam doświadczył pokusy, potrafi przyjść z pomocą kuszonym!" (Hbr 2, 17-18).


Do Jezusa Mistrza

Moja posługa za mocno skupiała się na działaniu, a była niewystarczająca w modlitwie. Za bardzo ufałem sobie, nie lękałem się niebezpieczeństw. Często to ja potrzebowałem korekty, bardziej niż inni. Często byłem słaby; także gwałtowny. Więcej prostoty, mniej przebiegłości. Bardziej dusze niż organizacja.
Ustanowiony dla wszystkich ludzi, nie zawsze miałem na uwadze wszystkie środki, przede wszystkim pokorę.
Jestem pewien powołania; lecz nie odpowiadałem tak, jak powinienem: nie miałem Twojego Serca, o Jezu, zawsze.
Boski Mistrzu, powinienem być jak Ty.
Boski Mistrzu, tylko Ty powinieneś się objawiać.
Boski Mistrzu, całe dobro jest Twoim.
Boski Mistrzu, jestem sługą nieużytecznym.
Boski Mistrzu, jestem sługą szkodliwym.
Boski Mistrzu, Tobie tylko cześć.
Boski Mistrzu, dla mnie cała pogarda.
Boski Mistrzu, daj mi przestrzeń na pokutę.
Boski Mistrzu, pomnóż pogardę dla mnie.
Boski Mistrzu, przyłącz mnie do swej męki.
Boski Mistrzu, niech cierpię tyle, ile trzeba za moje grzechy.
Boski Mistrzu, niech cierpię tyle, ile potrzeba za grzechy popełnione z mojego powodu.
Boski Mistrzu, niech cierpię, ile powinienem, aby wzrastało rzucone ziarno.
Boski Mistrzu, spraw, abym przez cierpienie i modlitwę wspomagał wszystkie duchowe dzieci.
Boski Mistrzu, spraw, abym będąc niczym, otrzymał wszystko przez Msze św.

Różaniec, Miserere, Agnus Dei.

w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 183-185.