25. Jak modlić się do Świętego Pawła - 1

Kościół zaaprobował wiele modlitw odmawianych ku czci wielkiego apostoła Pawła, także tych, z którymi wiąże się przywilej odpustu. Ale tą najbardziej dostosowaną do naszych specjalnych potrzeb jest koronka do św. Pawła. W niej rzeczywiście zostało zawarte to wszystko, o co w sposób szczególny powinniśmy prosić naszego Orędownika.

Tworzy ją pięć krótkich modlitw, z których każda ma swój specjalny cel i każda zawiera trzy inwokacje: "Jezu Mistrzu, Drogo, Prawdo i Życie, zmiłuj się nad nami", "Królowo Apostołów, módl się za nami" i "Święty Pawle Apostole, módl się za nami".

Jest pięć szczególnych łask, o które powinien prosić dobry czciciel św. Pawła. Mianowicie: zwycięstwo nad główną wadą i zdobycie cnoty jej przeciwnej; duch ubóstwa, które św. Paweł głosił i którego był świetlanym przykładem; oddane i radosne posłuszeństwo we wszystkim; czystość rozumiana według wymagań naszego specjalnego stanu; gorliwość o zbawienie dusz, którą można praktykować na różne sposoby. O te pięć łask prosimy w  pięciu krótkich modlitwach koronki.

Mówiąc o tych pięciu krótkich modlitwach, zauważamy, że zawsze są w nich zawarte trzy główne myśli. Pierwsza odnosi się do chwały Boga, druga wyraża podziw dla Apostoła i trzecia przedstawia nasze prośby kierowane do niego. Zawsze oddawana jest chwała Bogu, ponieważ On jest władcą, początkiem i celem każdej rzeczy, czyli także tego wszystkiego, co jest cudem w św. Pawle. Podziw i cześć oddawane św. Pawłowi są słuszne i konieczne, ponieważ dzięki nim klękamy przed słońcem mądrości i herosem cnoty. Wyrażenia naszych próśb łatwo zrozumieć, ponieważ dobrze wiemy, jak bardzo potrzebujemy jego wsparcia.

Analizując jedna po drugiej każdą myśl zawartą w tych modlitwach, lepiej dostrzegamy ich piękno i wartość. Rzeczywiście:

1. W pierwszej modlitwie wysławiamy Boga za cud nawrócenia św. Pawła; podziwiamy Apostoła za jego uległość łasce Bożej i prosimy o nasze codzienne nawracanie się, odnoszące się do naszej głównej wady.

2. W drugiej modlitwie wysławiamy Boga za to, że w św. Pawle dał nam doskonałego nauczyciela pięknej cnoty (czystości); pełni radości podziwiamy Apostoła za jego nauczanie; zachwyceni jego cnotami prosimy o łaskę naśladowania go.

3. W trzeciej modlitwie wysławiamy Boga za to, że udzielił św. Pawłowi łaski doskonałego posłuszeństwa, podziwiamy Apostoła, który jest doskonałym wzorem tej cnoty i prosimy go, aby uzdolnił nas do jej przyjęcia.

4. W czwartej modlitwie oddajemy Bogu chwałę za to, że tak bardzo rozkochał św. Pawła w dobrach duchowych i pozwolił mu odłączyć się od dóbr ziemskich; podziwiamy Apostoła za jego ducha ubóstwa i prosimy o jego wstawiennictwo w naszym zdobywaniu tej cnoty.

5. W piątej modlitwie wysławiamy Boga za to, że dał św. Pawłowi tak wielką gorliwość, podziwiamy trudy Apostoła i prosimy, abyśmy chociaż w niewielkim stopniu umieli go naśladować.

PRZYKŁAD. Kiedy św. Paweł przybył na Maltę, zarządca wyspy, Publiusz, chciał ugościć w swoim domu Apostoła i jego towarzyszy, i zwracał się do niego z wielką czcią. Święty Paweł był wdzięczny za każdy przejaw dobroci i czci, które otrzymywał jako sługa Boga.

Ojciec Publiusza leżał w łóżku złożony chorobą oraz gorączką i był bliski śmierci. Paweł postanowił odwiedzić chorego, powiedział mu kilka ciepłych, pełnych dobroci słów i zaczął się modlić. Położył na chorym swoje ręce, a ten w momencie wyzdrowiał. Poczciwy starzec natychmiast pobiegł podzielić się swoją radością z synem i błogosławił Pawła oraz Boga, którego Apostoł głosił.

Publiusz i cała jego rodzina - mówi św. Jan Chryzostom - wysłuchali nauki o wierze chrześcijańskiej i przyjęli chrzest. Później do św. Pawła przynoszono wielu chorych, a ten uzdrawiał ich dzięki swoim modlitwom i błogosławieństwom.

Oddajmy część wielkiemu sercu, wielkiej wierze i wielkiej mocy wstawienniczej Apostoła.

w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 129-131.