23. Duch apostolstwa
W sposób szczególny powinniśmy prosić św. Pawła o dwa rodzaje łask: te, które najbardziej odpowiadają jego duchowi, i te, które są nam najbardziej potrzebne.
1. Łaski zgodne z duchem św. Pawła
Przede wszystkim potrzebujemy łask, które są zgodne z duchem św. Pawła. Każdy święty ma swojego specyficznego ducha, jak mówi św. Paweł: jest pewien podział w rozdzielaniu łask, bo jeden święty jest taki, a drugi jest inny. Fakt, że Kościół jest tak niesamowicie piękny, jaśniejący i godny podziwu, wynika z jego różnorodności. Również w niebie istnieje ta różnorodność zasług i chwały. Dlatego św. Paweł mówił, że "światło jednej gwiazdy różne jest od blasku drugiej". Święty Alojzy jest aniołem posiadającym ciało, św. Dominik jako swoje motto ma prawdę, św. Franciszek z Asyżu miłość, św. Franciszek Salezy jest świętym dobroci, bł. Cottolengo świętym wiary, św. Jan Bosko patronem idei wychowania młodzieży. Każdy święty w niebie jest przeznaczony do wypraszania określonego rodzaju łask: św. Alojzy wyprasza czystość, św. Tomasz z Akwinu mądrość, św. Izydor wspiera rolników, a św. Filip kapłanów. od
2. Duch Apostolstwa
Jaka szczególna cecha charakteryzuje ducha św. Pawła? Jaki rodzaj łask najłatwiej mu wyprosić? Duch św. Pawła jest duchem Apostolstwa. On narodził się, został powołany, został uformowany po to, aby być apostołem. Pismo Święte, Tradycja, idea żywa pośród wszystkich chrześcijan, myśli i uczucia rodzące się w nas samych, wszystko definiuje go jako wielkiego apostoła. Przynajmniej siedem ze swoich czternastu listów rozpoczyna od określenia siebie samego jako apostoła, a w Liście do Galatów mówi wprost: "Paweł, powołany na apostoła nie przez ludzi, ani nie za pośrednictwem człowieka, ale przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca" (por. Ga 1,1). Święty Paweł jest apostołem do tego stopnia, że moderniści widzą w nim założyciela własnej religii, że na zasadzie antonomazji, jeżeli mówi się Apostoł, pierwszym skojarzeniem jest św. Paweł . Jest apostołem tak bardzo, że kiedy Pismo Święte wspomina apostołów, poświęca im bardzo mało miejsca, często zaledwie kilka zdań, a kiedy mowa jest o św. Pawle, to widzimy że zajmuje on na Boskich kartach ogromną przestrzeń. Jest on Apostołem i siła sprawiającą, że rodzą się nowi apostołowie. Mówiąc o rodzaju łask, o jakie powinniśmy go prosić, należy wymienić tę najważniejszą: ducha apostolstwa. Pod jego wezwaniem działa wiele towarzystw misyjnych, instytucji mających na celu rozpowszechnianie Ewangelii, wiele seminariów. Szczególne oparcie znajduje w nim druk, jego wstawiennictwa przywołuje wielu kaznodziejów. Wielki mówca, św. Jan Chryzostom, nieustannie polecał się jego opiece.
3. Jaką łaskę daje nam św. Paweł?
Bazując na tym, co zostało powiedziane, rozumiemy, jakie łaski w sposób szczególny otrzymujemy za pośrednictwem św. Pawła: ducha gorliwości i miłości do dusz; pragnienie pracowania w Apostolstwie Druku, upowszechniania przy pomocy wszystkich środków organizacji mających na celu walkę z masonerią, socjalizmem, niemoralnością. Święty Paweł chce wyprosić dla apostolstwa druku wiele powołań, dla pisarzy łaskę pisania w duchu chrześcijańskim, dla propagandystów łaskę dotarcia wszędzie z dobrymi książkami i dobrą prasą. Święty Paweł chce wyprosić wiele powołań dla duchowieństwa diecezjalnego, dla misjonarzy i dla pobożnego życia zakonnego.
To są łaski, o które on najbardziej zabiega. On sam przeżył nawrócenie, dlatego chce, abyśmy wypraszali nawrócenie dla grzeszników. On sam oddał pokłon krzyżowi i chce, aby wszyscy upadli na kolana przed Jezusem Chrystusem. Odnosząc się do nas, w sposób szczególny musimy prosić o łaskę powołania, łaskę poznania naszego powołania, łaskę poświęcenia się mu z pełnym zaangażowaniem, z pełnym ognia zapałem, z maksimum naszych możliwości. Sami niewiele rozumiemy i św. Paweł zdaje sobie z tego sprawę, prośmy go więc o to, aby nas oświecał, aby nami kierował i prowadził nas za rękę.
PRZYKŁAD. W Filippi spotkał wróżkę, czarownicę jakbyśmy dziś powiedzieli. Była ona opętana i dzięki swoim przepowiedniom jej właściciele zarabiali wielkie pieniądze płacone przez ciemnych ludzi korzystających z jej usług. W pewnym momencie owa wróżka zaczęła iść za św. Pawłem i jego towarzyszami i krzyczeć: "To są ludzie Boga, którzy pokażą wam prawdziwą drogę zbawienia". Święty Paweł pozwalał jej krzyczeć, a później odwrócił się i zdecydowanym tonem powiedział:"W imię Jezusa Chrystusa rozkazuję ci, abyś opuścił ciało tej dziewczyny". Demon posłuchał, wróżka straciła zdolność wróżenia, a jej właściciele pieniądze. Na św. Pawła posypały się gromy wzburzonych ludzi, grożono mu śmiercią, wtrącono do więzienia i ciężko poraniono. Święty Paweł mógł uniknąć tego cierpienia, ale po to, by zapobiec złu i uczynić nieco dobra, ani przez chwilę nie wahał się go przyjąć. Wróżka chciała pokazać, że nauka św. Pawła jest tożsama z jej nauczaniem i że św. Paweł zostawi ją w spokoju, a chrześcijanie nadal będą do niej przychodzić po radę. To samo robią współcześni dziennikarze: promując coś, co nosi w sobie pierwiastek dobra, krzyczą nieustannie: rozwój, cywilizacja, wolność, ojczyzna, ale robią to, by napełniać swoje kieszenie. Ludzie im wierzą, a oni robią swoje brudne interesy i żyją, przekształcając swój szlachetny zawód dziennikarza w komercyjną i handlową intrygę. Święty Pawła chce dawać tę łaskę, aby złe dziennikarstwo zostało zdemaskowane oraz aby to dobre było aktywne i ciągle się rozwijało: chce dawać prawdziwe powołania do pracy na polu druku.
Akt czci: Trzy razy w ciągu dnia zachęcać do czynienia dobra tych ludzi, z którymi akurat przychodzi nam współpracować.
Akt strzelisty: Święty Pawle Apostole...
w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 122-125.
PRZYKŁAD. W Filippi spotkał wróżkę, czarownicę jakbyśmy dziś powiedzieli. Była ona opętana i dzięki swoim przepowiedniom jej właściciele zarabiali wielkie pieniądze płacone przez ciemnych ludzi korzystających z jej usług. W pewnym momencie owa wróżka zaczęła iść za św. Pawłem i jego towarzyszami i krzyczeć: "To są ludzie Boga, którzy pokażą wam prawdziwą drogę zbawienia". Święty Paweł pozwalał jej krzyczeć, a później odwrócił się i zdecydowanym tonem powiedział:"W imię Jezusa Chrystusa rozkazuję ci, abyś opuścił ciało tej dziewczyny". Demon posłuchał, wróżka straciła zdolność wróżenia, a jej właściciele pieniądze. Na św. Pawła posypały się gromy wzburzonych ludzi, grożono mu śmiercią, wtrącono do więzienia i ciężko poraniono. Święty Paweł mógł uniknąć tego cierpienia, ale po to, by zapobiec złu i uczynić nieco dobra, ani przez chwilę nie wahał się go przyjąć. Wróżka chciała pokazać, że nauka św. Pawła jest tożsama z jej nauczaniem i że św. Paweł zostawi ją w spokoju, a chrześcijanie nadal będą do niej przychodzić po radę. To samo robią współcześni dziennikarze: promując coś, co nosi w sobie pierwiastek dobra, krzyczą nieustannie: rozwój, cywilizacja, wolność, ojczyzna, ale robią to, by napełniać swoje kieszenie. Ludzie im wierzą, a oni robią swoje brudne interesy i żyją, przekształcając swój szlachetny zawód dziennikarza w komercyjną i handlową intrygę. Święty Pawła chce dawać tę łaskę, aby złe dziennikarstwo zostało zdemaskowane oraz aby to dobre było aktywne i ciągle się rozwijało: chce dawać prawdziwe powołania do pracy na polu druku.
Akt czci: Trzy razy w ciągu dnia zachęcać do czynienia dobra tych ludzi, z którymi akurat przychodzi nam współpracować.
Akt strzelisty: Święty Pawle Apostole...
w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 122-125.