2. Naczynie wybrane

"Wybrałem go sobie za narzędzie. On zaniesie moje imię do pogan i królów, i narodu izraelskiego... - Objawię mu także, jak wiele będzie musiał wycierpieć z powodu mego imienia" (Dz 9,15-16).

a/ "Narzędzie wybrane" za sprawą darów natury, formacji, łaski.
Istnieje duże podobieństwo między Pawłem a kapłanem w tym nagromadzeniu się darów Bożych.
Od wieków Bóg kierował na niego swoje spojrzenie: "On wybrał nas przed założeniem świata, przeznaczył nas, abyśmy się stali Jego przybranymi dziećmi przez Jezusa Chrystusa, abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości" (Ef 1,4-5).
Miała wiele darów naturalnych: inteligencja, zdrowie, charakter, skłonności, siły.
Otrzymał wiele dóbr w formacji: rodzina, parafia, szkoła, koledzy, instytuty.
Miał wielkie przygotowanie prowadzone przez Ducha Świętego; chrzest i inne sakramenty, skłonność do tego powołania; pełne miłości przygotowanie Boże: probacja, nowicjat, profesja, święcenia.

b/ "Aby nieść moje imię...". Powołanie podobne do naszego.
Powołany do przepowiadania: głosem [i] pismem; w kierownictwie i w szkole; w konfesjonale i podczas konferencji; w katechizacji i podczas rozmów rodzinnych: zawsze, w całym świecie, "wszystkie narody". Przy pomocy środków najpotężniejszych, najbardziej odpowiadających na dzisiejsze potrzeby.
Powołany do kierowania przykładem i słowem. Kapłan jest wielkim wychowawcą dzieci, młodzieży, kobiet, mężczyzn. Przez indywidualne kierownictwo, a także przez zarządzanie: "nauczajcie ich, aby zachowali wszystko, co wam nakazałem" [Mt 28,20]. Oznacza "kierownika, rządcą dusz", "pojedynczo i wspólnotowo".
Powołany do uświęcania. Paweł musiał niszczyć, budować, poszerzać, uwalniać, wznosić ku bogu, uświęcać.
Tak samo kapłan jest: "apostołem Jezusa Chrystusa, głosicielem Ewangelii, dopuszczającym do tajemnic Boga, sługą Chrystusa".
On musi interweniować w przeznaczenie czasu; przygotowywać rozszerzanie i zgłębianie oraz pokojowe ustanawianie królestwa Jezusa Chrystusa.
Naczynie wybrane: pełne, przelewające się.

c/ "Objawię mu także, jak wiele będzie musiał wycierpieć z powodu mego imienia...".
Dwa cierpienia: umartwienie "przyprawiać o śmierć" całego ja, umysłu, ciała, ducha...; cierpienie w apostolstwie: wewnątrz odrzucenie, na zewnątrz walki: przeciwko Szatanowi, ciału, światu.

Rachunek sumienia: "W bogatym domu nie znajdują się tylko naczynia złote", jak Paweł, Leon, Franciszek, Alfons, Bosko itd.; "ale także srebrne", zwyczajni pracownicy, lecz silni i wytrwali; "są też drewniane", o małej wartości, z których mało się korzysta; "są i gliniane" letni, leniwi, światowi; "jedne są szlachetne, a inne pospolite" [por. 2 Tm 2,20].

Do J[ezusa] Mistrza

Zostałem wyciągnięty z nicości; podniesiony z gnoju; umiejscowiony pomiędzy książętami lud chrześcijańskiego; uczyniony szafarzem Chrystusa i głosicielem, solą, światłem. W jakim celu:
Aby lepiej poznać mojego Boga: w Biblii, w Kościele nauczającym, w naturze.
Aby lepiej wierzyć; aby pewnego dnia mieć głębszy ogląd Boga; aby głosić ludom, "dla których macie być światłem jak gwiazdy na niebie" (Flp 2,15).
[Aby] lepiej służyć Panu: w rzeczach odnoszących się do największej chwały Bożej, największej korzyści dla dusz, mających konsekwencje dla wieczności. Aby wypełnić wolę Bożą zewnętrznie objawioną. Aby prowadzić dusze do wypełnienia woli Bożej na ziemi w taki sposób, w jaki wypełnia się ona w niebie.
[Aby] lepiej kochać: utrwalić zjednoczenie ciągłe, wewnętrzne, odczuwane z Bogiem: modlić się więcej, lepiej, za wszystkich; kochać Pana całym sercem, ponad wszystko.

Rachunek sumienia. Widzę siebie gorszym od wielu kapłanów, od wielu zakonników, od wielu prostych chrześcijan, od wielu ludzi i być może od tych złych; "podobny do rzeźnych bydląt" [Ps 49, 13], przynajmniej w wielu rzeczach.
Nawróć mnie, jak to uczyniłeś z Szawłem... Jestem bardziej pogrążony, ponieważ grzeszyłem po tym, jak Cię poznałem! Czuję, że wierzganie przeciwko ościeniowi jest trudne i bezużyteczne.
Poddaję się. Zmiłuj się nade mną, Maryjo. Różaniec, Miserere.

w: J. Alberione, Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór, Częstochowa 2013, s. 173-176.