Wszechświat trwałym świadectwem istnienia Boga (Rz 1, 18-32)

Jesteś dla nas niewidzialny, Boże Żywy. Ale jeżeli nieprawość nie zaślepi naszego umysłu, wtedy cały wszechświat ukaże się nam jako dzieło Twoich rąk. Nasze serce wyczuje za tą zasłoną Twoją obecność.

Stwarzając kosmos, uczyniłeś go trwałym znakiem Twego istnienia. Od stworzenia świata stały się poznawalne w Twoich dziełach Twoje niewidzialne przymioty: wiekuista potęga i Bóstwo. Kto zatem twierdzi, że nigdzie nie dostrzega Twoich śladów, ten nie może wymówić się od winy. Wielu Cię poznało, ale nie oddali Ci czci jako Bogu i Stwórcy, ani nie złożyli Ci hołdu dziękczynienia. I tak znikczemnieli w swoich myślach. Ponieważ odrzucili światło, w ich sercach zapanowała ciemność. Uważają się za mądrych, a stali się głupimi. Ciebie Boga prawdziwego uczynili kłamstwem.

Zamiast Tobie, Bogu wiecznemu i niezniszczalnemu, oddać chwałę, uczynili sobie bóstwa ze śmiertelnych stworzeń, którym służą i cześć im oddają. Dlatego zamilkłeś i zostawiłeś ich samych sobie. Ponieważ wzgardzili poznaniem Ciebie, dlatego wydałeś ich na pastwę ich własnego rozumu, który im się na nic nie zdał. I tak czynią to, co się nie godzi, pełni wszelkich grzechów. Oni nie tylko sami grzeszą, ale chwalą tych, którzy czynią zło.