Najstarsze świadectwo o zmartwychwstaniu Jezusa (1 Kor 15, 1-11)

Prosimy Cię, Panie Jezu, aby Radosna Nowina o Twoim zmartwychwstaniu była światłem na drodze do domu Ojca naszego.

Przyjęliśmy ją i pragniemy w niej trwać. Jeżeli ją zachowamy, będziemy przez nią zbawieni.

Twój Apostoł Paweł przekazał nam to, co sam od innych przejął; mianowicie, że poniosłeś śmierć zgodnie z Pismem za nasze grzechy, zostałeś pogrzebany, a dnia trzeciego zmartwychwstałeś - co również zapowiedziane było w Piśmie Świętym.

Ukazałeś się Kefasowi a potem Dwunastu, później zjawiłeś się więcej niż 500 braciom równocześnie.

Następnie ukazałeś się Jakubowi i wszystkim Apostołom. A w końcu, już po wszystkich, ukazałeś się i Pawłowi - „jako poronionemu płodowi”, jak sam siebie nazywa. Uważał on siebie za najmniejszego ze wszystkich Apostołów, za niegodnego zwać się Apostołem, ponieważ prześladował Twój Kościół.

Łaska, którą go obdarzyłeś, nie poszła jednak ma marne - pracował on więcej od wszystkich, niosąc wieść o Twoim zmartwychwstaniu wielu narodom i ludom. Radosna Nowina o Twojej śmierci i o Twoim zmartwychwstaniu dociera dzisiaj do mnie. Przyjmuję ją z wiarą i wdzięcznością. Na niej pragnę budować mój wieczny los.