Wielkość apostoła w poniżeniu (1 Kor 4, 8-13; 4, 20)

Inni są już nasyceni, opływają w bogactwa, są wielkimi panami i nie potrzebują od nikogo pomocy.

A swoich apostołów, Panie, wszystkich czasów, przeznaczyłeś do odegrania innej roli. Przeznaczyłeś im ostatnie miejsce, są jak ludzie na śmierć skazani. Razem z Pawłem mogą powiedzieć: staliśmy się widowiskiem dla świata i aniołów, przyczyną śmiechu i przedmiotem żartów dla ludzi. My głupi dla Chrystusa - a inni mądrzy - w Chrystusie; my u kresu naszych sił - inni zdrowi i wypoczęci. Wielu doznaje szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili jesteśmy głodni, cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, jesteśmy utrudzeni pracą rąk własnych! Błogosławieństwem odpłacamy za złorzeczenia. Prześladowanie znosimy cierpliwie.

Dobrym słowem odpowiadamy potwarcom Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do dnia dzisiejszego. Nie w słowach ani na sposób ludzki przejawia się Twoje królestwo, lecz w mocy i czynie które pochodzą z Twego Ducha.

Za: ks. T. Loska SJ, Mówić chcę z Wszechmogącym, WAM, Kraków 2000.