Duch chrześcijańskiej wspólnoty (1 Tes 5, 12-28)

Boże, Ty chcesz, abym okazywał cześć tym, którzy troszczą się o nas, przewodzą wspólnocie, upominają nas w Panu i wskazują nam drogę zbawienia.

Ze względu na to mamy ich otaczać szczególną miłością, a między sobą zachować pokój. Niekarnych i niesfornych wśród nas mamy napominać i pomagać im dojść do ładu z sobą i z braćmi,

małodusznym dodawać odwagi i pocieszać, słabych przygarniać, a wobec wszystkich zachować cierpliwość. Nigdy nie odpłacać złem za zło, lecz wszystkich otaczać dobrocią.

Ty chcesz, aby nasza wewnętrzna radość, której Ty jesteś źródłem, promieniowała i abyśmy nigdy nie ustawali w modlitwie, za wszystko Ci dziękując.

Wszystko na tym świecie mamy badać, a to co szlachetne, zachować, pielęgnować i rozwijać.

Unikać wszystkiego, co ma choćby pozór zła.

Boże pokoju, uświęć nas i zachowaj bez zarzutu nasze dusze i ciała na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ty, który nas wezwałeś, pozostaniesz nam zawsze wierny.

Łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech będzie z nami.

Za: ks. T. Loska SJ, Mówić chcę z Wszechmogącym, WAM, Kraków 2000.