Sługa Boży Nicola Riezzo

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego arcybiskupa Mikołaja Riezziego

Boże w Trójcy Przenajświętszy, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi biskupa Mikołaja Riezziego i sprawiłeś, że zajaśniała w nim Twoja dobroć i łagodność. Był on pasterzem pokornym i wiernym, służył Kościołowi przez wiele lat jako wychowawca przyszłych kapłanów oraz pobożny i mądry biskup, który nauczał własnym życiem miłości Chrystusa do Kościoła i ubogich.

Przez jego wstawiennictwo, zgodnie z Twoją świętą wolą, udziel nam łaski, o która Cię teraz prosimy... w nadziei, że jak najszybciej będziemy mogli cieszyć się włączeniem go do grona świętych w niebie. Amen.

Chwała Ojcu...

Sługa Boży Nicola Riezzo (1904-1998) był arcybiskupem diecezji Otranto. Po ukończeniu niższego papieskiego seminarium w Molfetcie rozpoczął studia teologiczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W 1927 roku został wyświęcony na kapłana i rozpoczął posługę duszpasterską jako wykładowca w seminarium diecezjalnym Molfetty oraz u ojców franciszkanów w Lecce. Po przejściu do służby w Kongregacji do spraw Seminariów, uczył także filozofii w Papieskim Seminarium Regionalnym w Asyżu. Przez 24 lata służył jako kompetentny i oddany wykładowca i formator wielu kleryków, którzy chętnie wybierali go jako swojego kierownika duchowego. 29 czerwca 1958 roku został wyświęcony na biskupa w Ca- stellanetta (w prowincji Taranto). 28 kwietnia 1969 roku został przeniesiony na stolicę arcybiskupią w Otranto. Tam przez ponad jedenaście lat był powszechnie ceniony. Wszyscy diecezjanie wspominają go jako kapłana i biskupa ogarniętego Bożym zapałem, dbającego o sprawy nadprzyrodzone, ale także szczególnie wyczulonego na zwykłe potrzeby ludzi. Wielu pamięta, jak krążył uliczkami miasta i zatrzymywał się, aby po ojcowsku pogawędzić z przechodniami. W sposób dyskretny pomagał wielu potrzebującym, zaś dla duchowieństwa diecezjalnego był bliskim ojcem i wzorem pasterza, wiernego Kościołowi i kochającego go ponad wszystko. 21 listopada 1972 roku złożył pierwsze śluby w Instytucie Jezusa Kapłana. Pięć lat później, 14 października 1977 roku, złożył w tym instytucie śluby wieczyste. Po przejściu na emeryturę w 1981 roku powrócił do rodzinnej parafii w Sąuinzano, w której do końca swoich dni pełnił posługę zwykłego księdza. Dla wszystkich był przykładem mądrego, pobożnego i pokornego kapłana, służącego przez długie godziny w konfesjonale, przy ołtarzu, odwiedzającego chorych, prowadzącego katechezy dla młodych małżonków. Arcybiskup Cosmo Francesco Ruppi w homilii pogrzebowej powiedział o nim; „Kiedy godzinę po śmierci ukląkłem przed ciałem naszego drogiego arcybiskupa Riezza, nie odczułem w sercu żadnego cierpienia, ale wybuch radości. Widziałem go już w królestwie niebieskim, jako naszego nowego patrona u Bożego tronu”. Tenże abp Ruppi 27 czerwca 2005 roku otworzył proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny abp. Riezza na poziomie diecezji.

Źródło: Ks. G. Gandolfo SSP, Rodzina Świętego Pawła. 10 głosów w służbie Ewangelii, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.