Sługa Boży Bernardo Antonini

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego Bernarda Antoniniego

Boże w Trójcy Jedyny, dziękujemy Ci za to, że w Słudze Bożym Bernardzie Antoninim, prezbiterze, otrzymaliśmy jasny przykład gorliwego kapłana, który z pełnym radości posłuszeńśtwem zaangażował wszystkie swoje osobiste dary w służbie Kościołowi i przyczynił się do tego, aby Twoje słowo było rozpowszechniane wszelkimi środkami. Dziękujemy Ci za jego wytrwałe świadectwo o Twojej miłości. Wsław na ziemi Twojego wiernego sługę i przez jego wstawiennictwo udziel nam łaski, o którą Cię prosimy...

Najświętsza Maryjo Panno, Królowo Apostołów, spraw, abyśmy za jego przykładem, byli gotowi służyć Bogu i ludziom. Amen.

Chwała Ojcu...

Pierwszym z nich jest Sługa Boży Bernardo Antonim (1932- 2002), kapłan diecezji Werony. Po ukończeniu studiów teologicznych w 1962 roku i biblijnych w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie w 1975 roku, w 1977 roku wstąpił do Instytutu Jezusa Kapłana. W 1989 roku wyjechał do Związku Radzieckiego. Tam ukończył studia z filologii rosyjskiej, a następnie rozpoczął posługę duszpasterską w nowo tworzących się parafiach katolickich w Moskwie. Prowadził pionierską działalność powołaniową, założył seminarium Regina Apostolorum („Królowej Apostołów”) w Petersburgu, w którym był długoletnim rektorem i wykładowcą Pisma Świętego. Był także założycielem i dyrektorem gazety Swiet Jewangelija („Światło Ewangelii”) oraz Instytutu Teologicznego św. Tomasza z Akwinu w Moskwie. Dobrze znano go w Moskwie, Petersburgu, Kaliningradzie, Jekaterynburgu, w Kazachstanie, Gruzji, na Białorusi, w Mołdawii i w innych krajach poradzieckich. Przez długi czas jeździł dwukrotnie w ciągu tygodnia do Petersburga: cztery noce tygodniowo spędzał w pociągu, a rano o 6.30 był w kościele i następnie na wykładach. Wiele godzin dziennie modlił się przed Najświętszym Sakramentem. Zmarł w Karagandzie w Kazachstanie, po 10 latach niezwykle owocnej posługi duszpasterskiej w Rosji. 20 października 2013 roku zakończył się diecezjalny etap procesu kanonizacyjnego ks. Antoniniego. 

Źródło: Ks. G. Gandolfo SSP, Rodzina Świętego Pawła. 10 głosów w służbie Ewangelii, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.