Siostra Elisabetta Franchi

Siostra Elisabetta Franchi (1934-1961) jest jednogłośnie uznawana w zgromadzeniu Sióstr Dobrego Pasterza za wyróżniającą się postać. Urodziła się w Gargagnago, w ubogiej rodzinie rolników, obdarzonych głęboką wiarą. Na chrzcie św. otrzymała imię Speranza („Nadzieja”). Od wczesnej młodości z niezwykłym zapałem uczestniczyła w życiu swojej parafii poprzez animowanie modlitw i oprawy liturgicznej. Jej wyjątkowa troska duszpasterska została szybko zauważona, więc powierzono jej funkcję odpowiedzialnej za sekcję najmłodszych członków Akcji Katolickiej. W wieku 21 lat Speranza Franchi wstąpiła do zgromadzenia Sióstr Dobrego Pasterza w Albano. W czasie ślubów zakonnych przyjęła imię Elżbiety. Młoda siostra poświęcała wszystkie swoje siły posłudze parafialnej, animacji liturgicznej różnych grup, spotkaniom formacyjnym z najmłodszymi parafianami i ich rodzinami. Wkrótce rozpoczął się w życiu s. Elżbiety nowy etap, do którego Jezus Dobry Pasterz ją powołał: coraz bardziej brakowało jej sił fizycznych, a osłabione zdrowie dawało szansę jedynie na kilka miesięcy życia. Siostra Elżbieta przyjęła ten krzyż z ujmującą pogodą ducha. Tuż przed śmiercią wyznała ks. Alberionemu: „Pan powołuje mnie teraz do życia bez końca. Jestem Mu za to bardzo wdzięczna, bo wolał mnie spośród wielu innych sióstr. Mogę teraz ofiarować swoje życie z pełną świadomością”.

Źródło: Ks. G. Gandolfo SSP, Rodzina Świętego Pawła. 10 głosów w służbie Ewangelii, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.