7. Kierownictwo duchowe

Ks. Alberione uważa, że kierownikiem duchowym powinien być kapłan, człowiek pełen gorliwości, doświadczenia, by mógł rzeczywiście pomagać duszy w jej zmaganiach, wątpliwościach na drodze ku świętości. Można stwierdzić, iż w kierowniku duchowym widzi kwalifikowanego świadka, pełnego łaski i działania Ducha Świętego. Jest świadomy faktu, że właśnie przez kierownika duchowego wzrasta w duszy zakonnej powołanie Boże, ponieważ on reprezentuje Jezusa Mistrza na tyle, na ile może rozpoznać wolę Boga i pomóc ją przyjąć. Sam Założyciel ceni sobie pomoc, jaką okazywał mu jego ojciec duchowy.

Założyciel żąda, by Pobożne Uczennice modliły się dla dobra własnego i innych dusz o kierowników duchowych i o odpowiednią dla nich formację. By kierownictwo duchowe było owocne, ojciec duchowy powinien również znać psychikę kobiecą. Wtedy jego pouczenia, ostrzeżenia, upominania, zachęcenia pobudzać będą siostry do dobra, do współpracy z Duchem Świętym, do uległości Bogu, wierności Konstytucjom Zgromadzenia. Według ks. Alberione, kierownik duchowy pomaga, ale każda siostra osobiście jest odpowiedzialna za swój rozwój duchowy. „Uważam, że nie potrzebujecie takiego szczegółowego kierownictwa, ale wystarczy kierownictwo ogólne”. Te słowa Założyciela oznaczają, iż to Pan Jezus jest głównym kierownikiem duchowym; to Pan Jezus pracuje, działa w duszy i z duszą, „(...) by dobrze prowadziła życie zakonne, a więc przestrzegała ubóstwa, czystości i posłuszeństwa w życiu wspólnym, by dobrze spełniała swoje obowiązki, a także apostolstwo”.

Jezus Chrystus prowadzi duszę, usuwając wszystko, co jest niepotrzebne, co przeszkadza w zjednoczeniu z Nim. Prowadzi ją przez codzienne życie „na Kalwarię”. W tym celu posługuje się spowiednikiem lub inną osobą, która jest kierownikiem duchowym. Podkreśla, że Pobożne Uczennice Boskiego Mistrza powinny kierować się w swoim życiu radami ojca duchowego, pamiętając o tym, że przez niego działa Duch Święty dla dobra każdej z nich. Założyciel obarcza odpowiedzialnością za kierownictwo duchowe przełożone: „Misją przełożonych jest towarzyszenie dziełu Bożemu w duszach. To Pan Bóg powołuje te córki do świętości, wy natomiast macie im ułatwić drogę uświęcenia się”.

Źródło: S. Regina Czajkowska PDDM, Duchowość zakonna Uczennic Boskiego Mistrza w pismach księdza Jakuba Alberione Założyciela Rodziny Paulińskiej, Bydgoszcz 2012.