5.2.2. Apostolat posługi kapłanom

Według Założyciela, drugim rodzajem tworzącym „nierozłączną jedność” z apostolatem eucharystycznym i liturgicznym jest apostolat posługi wobec kapłanów. Zaleca go Pobożnym Uczennicom, gdyż uznaje go za trzeci aspekt jednego mandatu wynikającego z jednego źródła i fundamentu, jakim jest Osoba Jezusa Chrystusa Boskiego Mistrza.

Apostolat posługi kapłanom wyraża się - według Założyciela - modlitwą za kapłanów; to także wypraszanie powołań kapłańskich, jak również i opieka nad kapłanami, którzy tego wymagają. Do modlitw za kapłanów zachęca tymi słowami: „Poświęcajcie się i módlcie za kapłana, który pracuje, za kapłana chorego, zmarłego, a będziecie miały szczególny udział w owocach Mszy Świętej”. Innym razem ks. Alberione mówi do Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza, jak mają spełniać ten apostolat. Przede wszystkim mają modlić się za powołanie kapłana. Również mają towarzyszyć w jego rozwoju i realizacji, towarzyszyć kapłanowi systematyczną modlitwą i ofiarą, a nawet towarzyszyć „jeszcze wtedy nawet, gdy już przeszli do wieczności”. Zaleca również siostrom, by opiekowały się kapłanami chorymi i cierpiącymi, zawsze pamiętając, że nie pomagają temu czy innemu kapłanowi, „ale Samemu Chrystusowi Kapłanowi”.

W nauczaniu dotyczącym apostolatu posługi wobec kapłanów ks. Alberione wskazuje na Maryję, którą nazywa pierwszą Pobożną Uczennicą - doskonałą - wzorem dla wszystkich sióstr. Odwołuje się do przykładu, jakim jest dla sióstr Maryja - Ona dała światu Pierwszego Kapłana, one mają dawać Kościołowi przez swoją modlitwę, ofiary, licznych kapłanów. Zachęca: „Bądźcie dumne ze swojego powołania (...). Miejcie ambicję stania się matkami. Duchowymi matkami kapłanów”.

Źródło: S. Regina Czajkowska PDDM, Duchowość zakonna Uczennic Boskiego Mistrza w pismach księdza Jakuba Alberione Założyciela Rodziny Paulińskiej, Bydgoszcz 2012.